Στα πλαίσια του προγράμματος των εργαστηρίων δεξιοτήτων ασχοληθήκαμε με ένα θέμα πολύ επίκαιρο και εξαιρετικά σημαντικό. Τις εξαφανίσεις παιδιών. Επειδή κάτι τέτοιο όμως σε τόσο τρυφερή ηλικία θέλει ιδιαίτερη προσέγγιση, αυτό έγινε μέσα απο μια ιστορία για ένα παιδάκι που χάθηκε, για τους κινδύνους που αντιμετώπισε και για το τι έπρεπε να κάνει για να είναι ασφαλής.
Αφού συζητήσαμε με τα νήπια τις εμπειρίες που μπορεί να είχαν πάνω στο θέμα και παίξαμε κουκλοθέατρο (αυτή τη φορά για ένα παπάκι που χάνει τη μαμά του), αποφασίσαμε να φτιάξουμε τις δικές μας ιστορίες και να τους δώσουμε μια λύση.
Χωριστήκαμε σε ομάδες των τριών νηπίων και η κάθε ομάδα συζήτησε για τον ήρωα και την ιστορία που θα μας παρουσιάζανε. Αφού καταγράψαμε την ιστορία τους, τους ζητήθηκε να τη ζωγραφίσουν.
Στη συνέχεια χωριστήκαμε σε ζευγάρια και πραγματοποιήσαμε μια διαδρομή απο σταθμούς ασφαλείας που έχουν να κάνουν με τα βήματα που ακολουθούμε όταν χανόμαστε:
1.μένουμε στο σημείο που χαθήκαμε,δεν απομακρυνόμαστε
2.παίρνουμε τηλ στο σπίτι μας ή στο 100 (με τη βοήθεια κάποιου ενήλικα)
3. φωνάζουμε βοήθεια σε περίπτωση που κάποιος άγνωστος μας προσεγγίσει
4. ζητάμε βοήθεια απο κάποιον αστυνομικό.
Το ένα παιδί αναλαμβάνει να δώσει σωστές κατευθυντήριες οδηγίες(π.χ. ένα βήμα μπροστά, δυο βήματα δεξιά, ένα βήμα πίσω)και το άλλο παιδί καλείται να ακολουθήσει τις οδηγίες και να φτάσει στο σταθμό ασφαλείας. Με τον τρόπο αυτό κάνουμε την πρώτη εισαγωγή των νηπίων με παιγνιώδη τρόπο στην έννοια του προγραμματισμού και της ρομποτικής.
