Η φιλαναγνωσία, δηλαδή η αγάπη για το διάβασμα, δεν είναι κάτι που διδάσκεται μόνο. Είναι κάτι που καλλιεργείται, που χτίζεται σιγά σιγά, από την πρώτη φορά που ένα παιδί ακούει μια ιστορία στην αγκαλιά του γονιού του, μέχρι τη στιγμή που πιάνει μόνο του ένα βιβλίο και το «διαβάζει» με τα μάτια της φαντασίας του. Στην προσχολική ηλικία, το βιβλίο δεν είναι απλώς εργαλείο γνώσης. Είναι παιχνίδι, είναι συντροφιά, είναι καθρέφτης συναισθημάτων. Μέσα από τα παραμύθια, τα παιδιά μαθαίνουν να αναγνωρίζουν συναισθήματα, να κατανοούν τον κόσμο, να αποκτούν λέξεις για να εκφραστούν, να βάζουν τις πρώτες βάσεις για τη γλωσσική και κοινωνική τους ανάπτυξη.
Στο νηπιαγωγείο, αξιοποιούμε το βιβλίο καθημερινά: διαβάζουμε, συζητάμε, ζωγραφίζουμε, δραματοποιούμε. Οι ιστορίες μάς ενώνουν, μας βοηθούν να δουλέψουμε πάνω σε αξίες όπως η φιλία, ο σεβασμός, η διαφορετικότητα.
Όμως η σημαντικότερη συμβολή είναι των γονέων που δίνουν το πρώτο παράδειγμα. Ένα παιδί που βλέπει τους γονείς του να διαβάζουν, που μεγαλώνει με ιστορίες αντί για οθόνες, που έχει πρόσβαση σε βιβλία στο σπίτι, έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να αγαπήσει πραγματικά το διάβασμα.
Η φιλαναγνωσία δεν είναι απλώς ένα χόμπι. Είναι τρόπος ζωής. Είναι επένδυση στο μέλλον ενός παιδιού. Είναι η γέφυρα ανάμεσα στη φαντασία και τη γνώση.
Ας συνεχίσουμε όλοι μαζί να κρατάμε ανοιχτές τις σελίδες και τις καρδιές των παιδιών μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου