Πόσο χαριτωμένο είναι όταν το μικρό μας παιδάκι δοκιμάζει να επικοινωνήσει στη γλώσσα των μεγάλων. Δε λέει μερικά φωνήματα αλλά είναι απόλαυση να το ακούς.
Κι εσύ μαμά/μπαμπά πολλές φορές το ενθαρρύνεις σαν να είσαι στην ηλικία του, αλλά και χρησιμοποιώντας τη γνωστή μπεμπικίστικη διάλεκτο που θέλει το αυτοκίνητο τουτου, το σκυλάκι γαβ γαβ και πάει λέγοντας.
Αυτό που κάποτε ήταν φυσιολογικό έγινε χαριτωμένο και μετά συνήθεια....το νερό νεό, η κυρία κυλία...μερικές φορές τόσα πολλά μαζεμένα που δυσκολεύεσαι να το κατανοήσεις. Και λες απλά "εντάξει είναι μικρό ακόμα".
Κι όμως....το παιδί σας στα 5 του χρόνια δεν είναι καθόλου μικρό. Είναι σε μια ηλικία που πρέπει να μπορεί να επικοινωνεί τόσο σε επίπεδο επαρκούς λεξιλογίου όσο και σωστής άρθρωσης.
Τι κάνεις λοιπόν;
Σταματάς αμέσως την όποια μπεμπικίστικη διάλεκτο και του μιλάς κανονικά όπως και στον υπόλοιπο κόσμο και εντοπίζεις που υπάρχει δυσκολία. Είναι σε κάποια φωνήματα ή το παιδί χρησιμοποιεί ολόκληρες φράσεις που χαρακτηρίζουν προγενέστερα στάδια ανάπτυξης;
Διόρθωσέ το ήρεμα στο σπίτι ή όταν είστε μόνοι. Ποτέ μπροστά σε κόσμο. Θα νιώσει μειονεκτικά και αυτό δεν το θέλουμε καθόλου. Πείτε αργά τη λέξη ή τη φράση που το δυσκολεύει προτρέποντάς το να παρατηρήσει μέσα στο στόμα σου τη θέση της γλώσσας. Κάνε τις διορθώσεις παιχνίδι, μίλα του, διάβασέ του, προέτρεψέ το να αφηγείται πράγματα.
Αν εντοπίσεις κι άλλες δυσκολίες πέρα από το νάζι και τη συνήθεια μην κλείσεις τα αυτιά και μην πεις "έλα μωρέ απλώς δε λέει το σίγμα". Ενημέρωσε τη δασκάλα. Θα διαπιστώσεις ότι η βοήθειά της είναι πολύτιμος σύμμαχος!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου